10وَ إِذْ نادى رَبُّکَ مُوسى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظّالِمِینَ
11قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَ لا یَتَّقُونَ
12قالَ رَبِّ إِنِّی أَخافُ أَنْ یُکَذِّبُونِ
13وَ یَضِیقُ صَدْرِی وَ لا یَنْطَلِقُ لِسانِی فَأَرْسِلْ إِلى هارُونَ
14وَ لَهُمْ عَلَیَّ ذَنْبٌ فَأَخافُ أَنْ یَقْتُلُونِ
15قالَ کَلاّ فَاذْهَبا بِآیاتِنا إِنّا مَعَکُمْ مُسْتَمِعُونَ
ترجمه:
10 ـ (به خاطر بیاور) هنگامى که پروردگارت موسى را ندا داد که به سراغ قوم ستمگر برو.
11 ـ قوم فرعون، آیا آنان (از مخالفت فرمان پروردگار) پرهیز نمى کنند؟!
12 ـ (موسى) عرض کرد: «پروردگارا! از آن بیم دارم که مرا تکذیب کنند!
13 ـ و سینه ام تنگ مى شود، و زبانم به قدر کافى گویا نیست; (برادرم) هارون را نیز رسالت ده (تا مرا یارى کند)!
14 ـ و آنان (به اعتقاد خودشان) بر گردن من گناهى دارند; مى ترسم مرا بکشند (و این رسالت به پایان نرسد)»!
15 ـ فرمود: «چنین نیست; شما هر دو با آیات ما بروید; ما با شما هستیم و مى شنویم»!