چقدر شگفت آور است: طریقه کنترل و موازنه در این عالم، در نتیجه همین موازنه طبیعت، مانع آن شده است که: حیوانات هر قدر هم بزرگ یا درنده و سبع باشند، نتوانند بر دنیا تسلط یابند، فقط انسان این موازنه طبیعت را به هم مى زند، و نباتات و حیوانات را از محلى به محل دیگر منتقل مى نماید، و اتفاقاً به فوریت هم جریمه این شوخ چشمى خود را مى پردازد; زیرا آفات نباتى و امراض حیوانى خسارت جبران ناپذیرى به او مى زند!.
داستان ذیل مثل بسیار خوبى است که: نشان مى دهد: انسان، براى ادامه حیات خود، چگونه باید رعایت این کنترل و موازنه را بنماید:
چندین سال قبل در «استرالیا» نوعى از بوته معروف به «کاکتوس» را کنار نرده هاى مزارع مى کاشتند، و چون حشره دشمن این نبات در آن موقع در «استرالیا» وجود نداشت، بوته «کاکتوس» شروع به ازدیاد و توسعه عجیب نمود، دیرى نگذشت که مساحتى به اندازه سطح جزیره «انگلستان» را فرا گرفت، و مردم را از قرا و قصبات بیرون کرد، زراعت آنها را منهدم نمود، و امر کشاورزى را مختل و غیر ممکن ساخت.
ساکنین محل آنچه وسیله در دسترس خود داشتند به کار بردند و نتیجه نگرفتند، «استرالیا» در خطر آن قرار گرفت که: قشون بى صدا و لجوج گیاه «کاکتوس» آن را بالمره در حیطه تصرف خود درآورده!.
علما و متخصصین در صدد چاره جوئى این خطر برآمدند و به این منظور دور عالم را تجسس کردند تا عاقبت حشره اى را یافتند که منحصراً از ساق و برگ و... «کاکتوس» تغذیه مى کند و جز آن غذاى دیگرى نمى خورد، و به سهولت هم زاد و ولد مى کند و در «استرالیا» دشمنى ندارد.
در این مورد، حیوان بر نبات غلبه کرد، و امروز خطر هجوم «کاکتوس» به کلى بر طرف شده است، و با معدوم شدن «کاکتوس» حشرات مزبور هم از میان رفتند و فقط عده قلیلى باقى ماند که: پیوسته مقدار نمو و توسعه «کاکتوس» را کنترل کنند!.
آفرینش، این کنترل و تعادل را در طبیعت بر قرار کرده و بسیار هم مفید واقع گردیده است.
چه شده است: پشه «مالاریا» سطح زمین را فرا نگرفته، و باعث انهدام نسل انسانى نشده است؟ در حالى که پشه معمولى حتى در نواحى قطبى نیز فراوان است؟
یا چه شده است: پشه «تب زرد» که: در موقعى تا نزدیکى هاى «نیویورک» آمده بود، دنیا را ویران نکرد؟
یا چه شده است: مگس خواب آور، طورى آفریده شده که: جز در مناطق گرمسیر استوائى، نمى تواند زیست نماید، نسل آدمى را از روى زمین بر نداشته است؟! (همه اینها از طریق یک نظام کنترل حساب شده جلوگیرى گردیده).
کافى است به یاد آوریم: در طول زمان با چه آفات و امراضى دست به گریبان بوده ایم، و چگونه تا دیروز، وسیله مدافعه در مقابل آنها را نداشته و از هیچ یک از اصول بهداشت نیز اطلاعى نداشته ایم، آن وقت متوجه مى شویم که: وجود ما با چه طرز حیرت آورى محفوظ و مصون مانده است.(1)

1 ـ تلخیص از کتاب «راز آفرینش انسان»، صفحه هاى 33 تا 36 و 39 تا 41 و 49 تا 152.