31ثُمَّ أَنْشَأْنا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرِینَ
32فَأَرْسَلْنا فِیهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِله غَیْرُهُ أَ فَلا تَتَّقُونَ
33وَ قالَ الْمَلاَ ُ مِنْ قَوْمِهِ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا بِلِقاءِ الْآخِرَةِ وَ أَتْرَفْناهُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا ما هذا إِلاّ بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یَأْکُلُ مِمّا تَأْکُلُونَ مِنْهُ وَ یَشْرَبُ مِمّا تَشْرَبُونَ
34وَ لَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَراً مِثْلَکُمْ إِنَّکُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ
35أَ یَعِدُکُمْ أَنَّکُمْ إِذا مِتُّمْ وَ کُنْتُمْ تُراباً وَ عِظاماً أَنَّکُمْ مُخْرَجُونَ
36هَیْهاتَ هَیْهاتَ لِما تُوعَدُونَ
37إِنْ هِیَ إِلاّ حَیاتُنَا الدُّنْیا نَمُوتُ وَ نَحْیا وَ ما نَحْنُ بِمَبْعُوثِینَ
38إِنْ هُوَ إِلاّ رَجُلٌ افْتَرى عَلَى اللّهِ کَذِباً وَ ما نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِینَ
39قالَ رَبِّ انْصُرْنِی بِما کَذَّبُونِ
40قالَ عَمّا قَلِیل لَیُصْبِحُنَّ نادِمِینَ
41فَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْناهُمْ غُثاءً فَبُعْداً لِلْقَوْمِ الظّالِمِینَ

 ترجمه:
31 ـ سپس جمعیت دیگرى را بعد از آنها به وجود آوردیم.
32 ـ و در میان آنان رسولى از خودشان فرستادیم که: «خدا را بپرستید; جز او معبودى براى شما نیست; آیا (با این همه، از شرک) پرهیز نمى کنید»؟!
33 ـ ولى اشرافیان (خود خواه) از قوم او که کافر بودند، و دیدار آخرت را تکذیب  مى کردند، و در زندگى دنیا به آنان ناز و نعمت داده بودیم، گفتند: «این بشرى است مثل شما; از آنچه مى خورید مى خورد; و از آنچه مى نوشید مى نوشد! (پس چگونه مى تواند پیامبر باشد)؟!
34 ـ و اگر از بشرى همانند خودتان اطاعت کنید، مسلماً زیانکارید.
35 ـ آیا او به شما وعده مى دهد هنگامى که مُردید و خاک و استخوان هائى (پوسیده) شدید، بار دیگر (از قبرها) بیرون آورده مى شوید؟!
36 ـ هیهات، هیهات از این وعده هائى که به شما داده مى شود!
37 ـ مسلماً غیر از این زندگى دنیاى ما، چیزى در کار نیست; پیوسته گروهى از ما مى میریم، و نسل دیگرى جاى ما را مى گیرد; و ما هرگز برانگیخته نخواهیم شد!
38 ـ او فقط مردى دروغگوست که بر خدا افترا بسته; و ما هرگز به او ایمان نخواهیم آورد»!
39 ـ (پیامبرشان) گفت: «پروردگارا! مرا در برابر تکذیب هاى آنان یارى کن»!
40 ـ (خداوند) فرمود: «به زودى از کار خود پشیمان خواهند شد; (اما زمانى که دیگر سودى به حالشان ندارد)».
41 ـ سرانجام صیحه آسمانى آنها را به حق فرو گرفت; و ما آنها را همچون خاشاکى بر سیلاب قرار دادیم; دور باد قوم ستمگر (از رحمت خدا)!