18- رباخوارى
این کار نیز از امورى است که قرآن صریحاً مرتکبان آن را تهدید به عذاب دوزخ کرده، مى فرماید. (فَمَنْ جائهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهَى فَلَهُ ما سَلَفَ، وَ اَمْرُهُ اِلَى الله، وَ مَنْ عادَ فَاُولئِکَ اَصْحابُ النَّارِ هُمْ فیها خالِدُونَ): «هرگاه کسى (از ربا خواران) اندرز الهى به او رسد و خوددارى کند، سودهایى که قبلا (قبل از نزول حکم تحریم ربا) به دست آورده مال او است و کار او به خدا واگذار خواهد شد، اما کسانى که باز گردند (و مرتکب این گناه شوند) اهل آتش خواهند بود و همیشه در آن مى مانند» (بقره - 275).
نظیر همین معنا در آیه 130 و 131 سوره آل عمران آمده که رباخواران را تهدید به عذاب آتش مى کند، جالب اینکه مى گوید: این همان عذاب و آتشى است که در انتظار کافران است! (یا اَیُّها الذَّینَ آمَنُوا لا تَأْکُلُوا اَضْعافاً مُضاعَفَةً وَ اتَّقُوا الله لَعَلَّکُمْ تُفْلِحونَ - و اَتَّقُوا النَّارَ التی اُعِدَّتْ لِلْکافِرینَ).
وقتى رباخواران اعلان جنگ با خدا داده اند یا خدا به آنها اعلان جنگ داده که تا سر حد کافران سقوط کنند، و این تعبیرى است بسیار تکان دهنده در مورد این معصیت عظیم.
از بعضى از روایات استفاده مى شود که رباخوارى در تمام کتب آسمانى و در تمام شرایع پیامبران خدا حرام بوده است، همان گونه که در فقه الرّضا آمده است: (وَ هُو مُحَرَّمٌ عَلى لِسانِ کُلِّ نَبِیٍّ وَ فی کُلِّ کِتاب).(1)
* * *

(1). فقه الرضا(علیه السلام) طبق نقل مستدرک الوسائل، جلد 13، صفحه 331، حدیث 7 (چاپ جدید).