8- ظلم و بیدادگرى
در آیات بسیارى از قرآن مجید ظالمان و بیدادگران به آتش سوزان جهنم تهدید شده اند، و تعبیراتى که درباره آنها وارد شده درباره کمتر گروهى دیده مى شود، این نشان مى دهد که تا چه حد اسلام براى ترک ظلم و ستم اهمیت قائل است.
در آیه 29 کهف در شدیدترین تهدیدات مى فرماید: (اِنّا اَعْتَدْنا لِلظّالِمینَ ناراً اَحاطَ بِهِمْ سُرادِقُها و اِنْ یَسَْغیثُوا یُغاثُوا، بِماء کَالْمُهْلِ یَشْوی الْوُجُوهُ بِئْسَ الشَّرابُ وَ سَاَءَتْ مُرْتَفِقاً): «ما براى ستمگران آتش آماده کرده ایم که آنها را از هر سو احاطه کرده، و اگر تشنه شوند و تقاضاى آب کنند آبى براى آنها مى آورند همچون فلز گداخته که صورت ها را بریان مى کند! چه نوشیدنى بدى! و چه بد محل اجتماعى؟!.
در تعبیر کوبنده دیگرى در آیه 15 جن مى خوانیم: (وَ اَمَّا الْقاسِطُونَ فَکانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَباً): «اما ظالمان هیزم آتش دوزخند»!.
این تعبیر نشان مى دهد که آتش دوزخ از درون جان آنها زبانه مى کشد، و همان گونه که در این عالم آتش سوزانى بر مظلومان بودند در آنجا که عالم تجسم اعمال است وجودشان یک پارچه آتش مى شود، و تعبیرى از این گویاتر و رساتر درباره قوم ستمگر و ظالم وجود ندارد.(1)
* * *

(1). شبیه همین معنا در سوره هاى سبأ آیه: 42 زخرف: 65، آل عمران: 151، مائده: 129، ابراهیم: 22، مریم: 72، اعراف: 41 انبیاء: 29، و شورى: 45 نیز آمده است.