اشاره:
در آیات فراوانى از قرآن مجید اشاراتى به مسأله نفخ صور آمده است، از این آیات به خوبى استفاده مى شود که دوبار در صور دمیده مى شود: یک بار در پایان جهان که همه خلایق مى میرند و این نفخه مرگ است، و بار دیگر در آستانه رستاخیز که همه مردگان زنده مى شوند، و این نفخه حیات است.
در حقیقت توقف و از کار افتادن این جهان، و آغاز حرکت جهان دیگر تشبیه به توقف و حرکت لشکرها و قافله ها شده است که با صداى شیپور مخصوص یا صداى بلند دیگرى همگى با هم از راه رفتن باز مى ایستند و متوقف مى شوند، و با صداى دیگرى به پا مى خیزند و حرکت مى کنند.
در این که «صور» چیست؟ و منظور از «نفخ» کدام است؟ بحث هاى مشروحى داریم که بعداً به خواست خدا مى شنوید آنچه در این جا توجه به آن لازم است این است که درباره این دو حادثه مهم «شش تعبیر مختلف» در قرآن مجید آمده است:
گاه تعبیر به «نفخ صور»
گاه تعبیر به «صیحة»
گاه تعبیر به «نقر فى الناقور»
گاه تعبیر به «صاخّة»
و گاه تعبیر به «قارعة»
و بالاخره گاهى از آن به «زجرة» تعبیر شده است.
شرح این شش عنوان را در آیات آینده خواهید خواند.
با این اشاره به قرآن باز مى گردیم و به آیات زیر گوش جان فرا مى دهیم:
1- (وَ نُفِخَ فی الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فی السَّمواتِ وَ مَنْ فى الْأَرْضِ اِلاّ مَنْ شاءَ الله ثُمَّ نُفِخَ فیهِ اُخْرى فَاِذا هُمْ قِیامٌ یَنْظُرونَ) زمر 68)
2- (وَ یَوْمَ یُنْفَخُ فى الصُّورِ فَفَزِعَ مَنْ فى السَّمواتِ وَ مَنْ فى الْأَرْضِ اِلاّ مَنْ شاءَ الله وَ کُلٌّ اَتَوْهُ داخِرِیْنَ) (نمل 87)
3- (وَ نُفِخَ فى الصُّورِ فَاِذا هُمْ مِنَ الْأَجْداثِ اِلى رَبِّهِمْ یَنْسِلُونَ)(یس 51)
4- (فَاِذا نُفِخَ فى الصُّورِ نَفْخَةٌ واحِدَةٌ وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ فَدُکَّتا دَکَّةً واحِدَةً) (حاقه 13 و 14)
5- (فَاِذا نُفِخَ فى الصُّورِ فَلا اَنْسابَ بَیْنَهُمْ یَوْمَئِذ وَ لا یَتَسائَلُونَ) (مؤمنون 101)
6- (وَ نُفِخَ فى الصُّورِ فَجَمَعْناهُمْ جَمْعاً) (کهف 99)
7- (یَوْمَ یُنْفَخُ فى الصُّورِ وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمینَ یَوْمَئِذ زُرْقاً) (طه 102)
8- (یَوْمَ یُنْفَخُ فى الصُّورِ فَتَأْتُونَ اَفْواجاً) (نبأ 18)
9- (قَوُلُهُ الْحَقُّ وَلَهُ الْمُلْکُ یَوْمَ یُنْفَخُ فى الصُّورِ) (انعام 73)
10- (وَ نُفِخَ فى الصُّورِ ذلِکَ یَوْمُ الْوَعیدِ)  (ق 20)
11- (اِنْ کانَتْ اِلاّ صَیْحَةً واحِدَةً فَاِذا هُمْ جَمیعٌ لَدَیْنا مُحْضَرُونَ) (یس 53)
12- (ما یَنْظُرُونَ اِلاّ صَیْحَةً واحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَ هُمْ یَخِصِّمُونَ) (یس 49)
13- (وَ ما یَنْظُرُ هؤُلاءِ اِلاّ صَیْحَةً واحِدَةً ما لَها مِنْ فَواق)  (ص 15)
14- (یَوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَةَ بِالْحَقِّ ذلِکَ یَوْمُ الْخُروجِ) (ق 42)
15- (فَاِذا نُقِرَ فى النّاقُورِ - فَذلِکَ یَوْمَئِذٍ یَوْمٌ عَسیرٌ) (مدثر 8 و 9)
16- (فَاِذا جائَتِ الصّاخَّةُ - یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْأُ مِن اَخیهِ) (عبس 33 و 34)
17- (اَلْقارعَةُ مَا الْقارِعَةُ - وَ ما اَدْراکَ مَا الْقارِعَةُ - یَوْمَ یَکُونُ النّاسُ کَالْفَراشِ الْمَبْثُوتِ) (قارعه 1 - 4)
18- (فَاِنَّما هِىَ زَجْرَةٌ واحِدَةٌ فَاِذا هُمْ یُنْظُرُونَ) (صافات 19)

ترجمه:
1- و در صور دمیده مى شود و تمام کسانى که در آسمان ها و زمین هستند مى میرند مگر کسانى که خدا بخواهد، سپس بار دیگر در صور دمیده مى شود ناگهان همگى به پا مى خیزند و در انتظار (حساب و جزا) هستند.
2- به خاطر بیاورید روزى را که در صور دمیده مى شود و تمام کسانى که در آسمان ها و زمین هستند در وحشت فرو مى روند جز کسانى که خداوند به خواهد و همگى با خضوع در پیشگاه او حاضر مى شوند.
3- (بار دیگر) در صور دمیده مى شود ناگهان آنها از قبرها شتابان به سوى (دادگاه) پروردگارشان مى روند.
4- به محض این که یکبار در صور دمیده شود، و زمین و کوه ها از جا برداشته شوند و یکباره درهم کوبیده و متلاشى گردند.
5- هنگامى که در «صور» دمیده شود هیچ گونه نسبى میان آنها نخواهد بود و از یکدیگر تقاضاى کمک نمى کنند (چون کارى از کسى ساخته نیست).
6-.... و در صور دمیده مى شود و ما همه را جمع مى کنیم.
7- همان روز که در صور دمیده مى شود و مجرمان را با بدن هاى کبود در آن روز جمع مى کنیم.
8- روزى که «در صور» دمیده مى شود و شما فوج فوج وارد محشر مى شوید.
9-... سخن او حق است و در آن روز که در صور دمید مى شود حکومت مخصوص اوست.
10- و در صور دمیده مى شود، آن روز، روز تحقق وعده وحشتناک است.
11- صیحه واحدى بیش نیست (فریاد عظیم بر مى خیزد) ناگهانى همگى نزد ما حاضر مى شوند.
12- (امّا) جز این انتظار نمى کشند که یک صیحه عظیم (آسمانى) آنها را فرا گیرد در حالى که مشغول جدال (در امور دنیا) هستند!
13- اینها (با این اعمالشان) انتظارى جز این نمى کشند که یک صیحه آسمانى فرود آید صیحه اى که در آن بازگشت نیست (و همگى را نابود سازد).
14- روزى که همگان صیحه رستاخیز را به حق مى شنود آن روز روز خروج است.
15- هنگامى که در صور دمیده مى شود آن روز - روز سختى است.
16- هنگامى که آن صداى مهیب (صیحه رستاخیز) بیاید (کافران در اندوه عمیقى فرو مى روند) در آن روز که انسان از برادر خود قرار مى کند.
17- آن حادثه کوبنده و چه حادثه کوبنده اى؟! و تو چه مى دانى که حادثه کوبنده چیست؟ روزى که مردم مانند پروانه پراکنده، به هر سوى مى دوند.
18- تنها یک صیحه عظیم واقع مى شود ناگهان همه (از قبرها بر مى خیزند و) نگاه مى کنند.