در اواخر سال هفتم هجرى، در ماه ذى القعده، مسلمانان مجدداً آهنگ مکه کردند و براى انجام مراسم عمره، که در واقع قضاى سال گذشته بود، خود را آماده ساختند.
جمعیت مسلمانان در این سفر بیش از 1400 نفر، و به گفته بعضى در حدود دو هزار نفر بود.
گر چه بر طبق پیمان صلح حدیبیه مسلمانان حق داشتند در آن سال آزادانه به زیارت خانه خدا نائل گردند، اما هیچ معلوم نبود قریش که به هنگام احساس نیاز، یا قدرت، از پیمان شکنى پروائى نداشتند، به پیمان و عهد خود وفا کنند.
به همین دلیل پیامبر (ص) احتیاط را رعایت نمود و دستور داد مسلمانان اسلحه با خود بردارند، ولى آن را آشکار نسازند، تا اگر قریش تصمیم به نقض پیمان داشتند، بتوانند به طرز مؤثّرى از خود دفاع کنند و پیمان شکنان را به جاى خود بنشانند.
ولى خوشبختانه چنین برخوردى پیش نیامد و مسلمانان در آن سال با کمال آزادى وارد مکه شدند و طواف کردند و پس از انجام مراسم عمره طبق دستور اسلامى سرهاى خود را تراشیدند و 70 شتر قربانى نمودند.
***