در انجیل «یوحنا» که چهارمین اناجیل اربعه است در باب دوم چنین میخوانیم:

«در روز سوم در قاناى جلیل(1) سورى واقع شد و مادر عیسى در آنجا بود و هم عیسى و شاگردانش را در آن عیش خوانده بودند. و چونکه شراب کم شد مادر عیسى وى را گفت که شراب ندارند. و عیسى به او گفت که اى زن مرا با تو چه کار است، هنوز وقت من نرسیده است. و مادرش به خادمان گفت که هرچه به شما بفرماید عمل نمائید.

و در آن خانه شش کوزه سنگى بود که براى طهارت یهودیان گذارده بودند، هر یک از آن کوزه ها دو سه من مى گرفت!; و عیسى آنها را گفت که کوزه ها را از آب پر کنید، پس آن کوزه ها را از آب مملو کردند به ایشان گفت که حالا قدرى از این بردارید به نزد میر مجلس ببرید پس بردند، و چون میر مجلس آن آب را که شراب شده بود چشید، خود ندانست که آن شراب از کجا آمد، مگر خادمان که آب را برداشته بودند دانستند. پس آن میر مجلس، داماد را مخاطب ساخته و به او گفت که همه مردم شراب خوب را اول حاضر مى سازند و بعد از آنکه بسیار خورده باشند شراب بد را! لیکن تو شراب خوب را تا حال نگاهداشتى؟.

این معجزه را که نخستین معجزه اش بود عیسى در قاناى جلیل نمود و جلال خود را جلوه داد و شاگردانش بر او ایمان آوردند!(2)

در این داستان چند نکته درخور دقت است:

1 ـ هنگامى که حضرت مسیح (ع) به مجلس عروسى به اتفاق مادرش مریم دعوت شد و تمام شرابها مصرف شده بود، به درخواست مادرش اقدام به «معجزه شراب سازى» نمود. نخست او قبول نکرد و گفت وقت من نرسیده، اما بعداً به درخواست او عمل کرد و دستور حاضر کردن آب داد.

2 ـ این نخستین معجزه مسیح و طبعاً یکى از شاهکارهاى بزرگ معجزات او بود.

3 ـ شرابى که مسیح ساخت کم نبود شش کوزه پر، هر کوزه دو سه من! یعنى در حدود دوازده تا پانزده من!

4 ـ این شرابها به قدرى عالى و نشئه آور بود که حتى بزرگتر و رئیس مجلس شرم حضور دعوت مجلس عروسى را کنار گذاشت و داماد را که لااقل باید شب عروسى احترام او را حفظ کرد مورد مؤاخذه قرار داد که چرا شرابهاى بد را در آغاز مجلس آوردى و شراب به این خوبى را در پایان که همه «سیر شراب» شده اند؟!

بدیهى است این داستان یک داستان به تمام معنى ساختگى است، زیرا گذشته از اینکه زشتى شرابخوارى و زیانهاى اخلاقى و بهداشتى آن بر همه روشن است، و عقل حکم به بدى آن میکند، و حتى شرابخواران هم به این واقعیت معترفند، در خود اناجیل عباراتى وجود دارد که دلیل بر نهى از آن است، علاوه بر این مسیح (ع) مروج مذهب موسى (ع) بوده و در کتب عهد قدیم عباراتى وجود دارد که میرساند شراب همیشه ممنوع و حرام بوده است.(3)

هیچ عقلى باور میکند که پیامبر، شراب سازى کند، آنهم به عنوان معجزه، آنهم نخستین معجزات او؟!

و جالب توجه اینکه هنوز اهالى این شهر (قاناى جلیل) کوزه مى سازند و به سیاحان و زوّار میفروشند، بیاد آن کوزه هاى شراب که به اعجاز مسیح درست شد!!.

ولى در قرآن اثرى از این داستان ساختگى نیست. قرآن معجزات مسیح را شفاى بیماران غیر قابل علاج و زنده کردن مردگان و نازل گردانیدن مائده آسمانى و امثال اینها ذکر میکند ـ به سوره هاى بقره، آل عمران، نساء، مائده، انعام، توبه، مریم، مؤمنون، احزاب و غیر اینها رجوع شود.

***

1. قاناى جلیل یکى از شهرهاى بیت المقدس و نزدیک «ناصره» بوده است.
2. انجیل یوحنا باب دوم جمله هاى 1 تا 11
3. به کتاب امثال سلیمان (از کتب عهد قدیم) باب 23 جمله 29 مراجعه شود.