در قرآن مجید (سوره رعد ـ آیه 17) براى مجسم ساختن منظره مبارزه حق و باطل، و سرانجام این مبارزه دامنه دار و دائمى، مثال جالبى زده شده است:

أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسالَتْ أَوْدِیَةٌ بِقَدَرِها فَاحْتَمَلَ السَّیْلُ زَبَدًا رابِیًا وَ مِمّا یُوقِدُونَ عَلَیْهِ فِی النّارِ ابْتِغاءَ حِلْیَة أَوْ مَتاع زَبَدٌ مِثْلُهُ کَذلِکَ یَضْرِبُ اللّهُ الْحَقَّ وَ الْباطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفاءً وَ أَمّا ما یَنْفَعُ النّاسَ فَیَمْکُثُ فِی اْلأَرْضِ

«خداوند آبى از آسمان نازل نمود، و از هر سرزمینى باندازه گنجایش آن براه افتاد (رودها بهم پیوستند و سیلابى تشکیل دادند) سیلاب کفهائى بر روى خود حمل کرد (نه تناه بر روى سیلاب کف ظاهر میگردد بلکه) در روى فلزاتى که براى زینت، یا وسائل زندگى زیر فشار آتش ذوب مى شوند، اینگونه کفها آشکار مى گردد، این چنین خداوند حق و باطل را مجسم مى سازد، اما کف بزودى از بین مى رود، ولى آنچه بمردم سود میرساند در زمین باقى مى ماند»

در همین یک مثال کوتاه که با الفاظ و عبارات موزونى ادا شده نکات جالبى نهفته است که ذیلا بقسمتى از آن اشاره میگردد:

1 ـ طرفداران باطل همیشه مانند کفهاى روى آب پر هیاهو هستند، ظاهرى فریبنده، و درونى تهى و خالى دارند، و ضمناً همیشه متکبر و خود پسند و بلندى طلبند (زبداً رابیاً) در حالى که طرفداران حق، به عکس آنها، متواضع و بردبار و مرد عمل هستند.

2 ـ باطل بى دوام، بى فایده، بى خاصیت است، ولى حق منبع انواع برکات است، همانطور که کفهاى روى آب نه رفع تشنگى میکنند و نه گل و گیاهى مى رویانند، ولى آب همه جا رمز حیات ا ست.

3 ـ باطل ممکن است به شکلهاى گوناگون و در هر لباس و هر صحنه اى خود نمائى کند. همانطور که کفها بر روى آب، و فلزات ذوب شده، هر دو آشکار مى گردند. (و مما یوقدون علیه فى النار...)

4 ـ هر کسى به اندازه استعداد و وسعت روح خود میتواند از مواهب این جهان استفاده کند، همانطور که هر زمینى به اندازه وسعت خود قطرات باران را به خود مى پذیرد، همچنین آثار وجود هر کس به مقدار ظرفیت وجود اوست، چنانکه رودهائى که از هر زمینى جریان مى یابد، چنین است (فسالت اودیة بقدرها).

5 ـ مبارزه حق و باطل یک مبارزه دائمى و همیشگى است و سرانجام این مبارزه در همه جا یکسان، یعنى پیروزى درخشان حق مى باشد همانطور که منظره سیلاب و کف در همه جا به چشم مى خورد.

6 ـ بقاء و دوام هر موجودى در سایه سود رسانیدن به اجتماع و مردم است و بدون آن دوام ممکن نیست (وَ أَمّا ما یَنْفَعُ النّاسَ فَیَمْکُثُ فِی اْلأَرْضِ).

7 ـ حتى باطل در بقاى خود مدیون حق است و بدون استفاده از حیثیت حق، لحظه اى دوام نخواهد داشت، همانطور که کفها را همیشه آب بر روى خود حمل مى کند (فاحتمل السیل) اگر آبى نبود هرگز کف نمى توانست به حیات خود ادامه دهد، همینطوریکه اگر حق نبود باطل هم فروغى نداشت، فى المثل اگر سخن راست در جهان نبود هچکس دروغ را باور نمى کرد، و اگر افراد درستکار نبودند کسى تحت تأثیر افراد خائن واقع نمى شد پس همین جولان و فروغ کاذب باطل، مدیون بهره بردارى از فروغ حق است (آن دروغ از راست میگیرد فروغ).

8 ـ باطل همیشه دنبال بازار آشفته میگردد، همانطور که کفها معمولا هنگامى روى آب آشکار مى شوند که سیلاب از سراشیبى تند کوهها با هیجان و شور به پائین میریزد، اما همینکه در میان جلگه صاف و هموارى قرار گرفت، و وضع آرام شد، کفها تدریجاً محو مى شوند و آب صاف باقى مى ماند.

این بود یک نمونه از معانى عمیق قرآن که با عبارات دلنیشینى ادا شده است، به همین دلیل پیامبر اسلام (ص) درباره این کتاب بزرگ آسمانى فرمود: (ظاهره وانیق و باطنه عمیق) ظاهرش زیبا و باطنش عمیق است.