متفرقه و ساير مسائل به ترتيب حروف الفبا
آموزش فلسفه : فراگرفتن فلسفه براى
كسانى كه پايههاى اعتقادى خود را محكم كردهاند، نهتنها ضررى ندارد. بلكه كمك به
پيشرفت فكرى آنهاست، ولى بايد آن را نزد استاد متعهّد ومورد اطمينان فرا گرفت.
.
احياءِ موات : در زمان حكومت اسلامى، احياءِ موات بايد با اجازه حكومت باشد و
نمىتوان خودسرانه عمل كرد؛ بنابراين زمينهاى مواتى كه در زمان حكومت طاغوت احيا
شده تعلّق به احيا كنندگان است، امّا زمينهايى كه در عصر حكومت اسلامى مخفيانه
وبدون اجازه احيا مىكنند مالك نمىشوند، چون اراضى موات جزءِ انفال محسوب مىشود
كه از اموال امام است و زمانى كه نائب امام مسلّط باشد نمىتوان بدون اجازه او
اقدام كرد.
.
استفاده از سلاح هستهاى : در مورد جنگهاى اسلامى كه معمولاً جنبه
دفاعى دارد سفارشى شده است كه از آزار رساندن به غير نظاميان بهويژه كودكان و زنان
و حتّى حيوانات ودرختان پرهيز شود و در مورد نظاميان نيز از كارهايى كه باعث متلاشى
شدن اندام آنها مىشود خوددارى كنند. بنابراين، استفاده از بمبهاى اتمى كه جنبه
كشتار جمعى دارد و مخالف بسيارى از دستوراهاى اسلامى است ممنوع و حرام است.
.
اعتبار تقويمهاى نجومى : معمولاً تهيّهكنندگان اين تقويمها اهل خبره هستند و در
مورد موضوعات شرعيّه؛ مثلاً «قمر در عقرب» سخنشان قبول است.
.
پس گرفتن هديه :
اگر هديه گيرنده از اقوام و خويشاوندان هديه دهنده باشد نمىتواند آن را پس بگيرد،
مگر اينكه شرط خاصّى در مقابل دادن هديه كرده و يا هديه مشروط به ادامه ازدواج و
امثال آن بوده باشد و آن شرط حاصل نشود. امّا اگر از خويشاوندان نباشد در صورتى
مىتواند پس بگيرد كه عين آن هديه موجود باشد ومصرف نشده باشد و شرط خاصّى در مقابل
دادن هديه نكرده باشد.
.
پيامك صلوات : فرستادن صلوات بسيار مطلوب وانجام دادن
آن به اميد رسيدن به حاجت، خوب است امّا عمل به محتواى اين نوع پيامك (ارسال به
ديگرى) واجب نيست.
.
تعبير خواب : براى خوابهاى خود تعبير خوب كرده و آن را
براى هر كس نقل نكنيد. در ضمن توجّه داشته باشيد كه خواب شرعا حجّت نيست.
.
تكدّىگرى : هرگاه نياز نداشته باشد اين كار حرام است وتصرّف در پول حاصل از آن
جايز نيست و سفر براى اين كار سفر حرام محسوب مىشود و بايد وجوه حاصله را به
صاحبانش بدهد و اگر نمىشناسد به افراد نيازمند بپردازد.
.
جواب سلام پيامك :
چنانچه قصد جدّى براى سلام كردن داشته باشد بايد به آن سلام پاسخ داد.
.
حضور در
كشورهاى اسلامى و جنگ با دشمنانشان : اين كار نياز بهبرنامهريزى دقيق
وكارشناسانه،باتوجّه به وضعيّت جهانى ومنطقه دارد.هرگاه اين شرايط فراهم شد،مسؤولين
اعلان خواهندكرد. ولى مىتوان ازطريق مالى،سياسى،دعا،توسّل ومانندآن به آنهاكمك
كرد.
.
خودكشى : خودكشى از گناهان كبيره است ومجازات شديدى در جهان آخرت دارد و
شخص مومن هرگز به آن فكر نمىكند و نشانه ضعف و ناتوانى ايمان است.
.
درهم : هر
درهم معادل 5/2 گرم نقره (تقريبآ 5000 تومان) است.براى اطّلاع ازقيمت دقيق آن
مىتوانيدبه زرگرهامراجعه كنيد.
.
دينار :هردينار يك مثقال شرعى است و حدود 5/2
گرم طلا. براى اطّلاع از قيمت دقيق آن مىتوانيد به زرگرها مراجعه كنيد.
.
سفره
هفتسين : اين مراسم جزءِ تشريفات نوروز است؛ البتّه مدركى ندارد و ضررى به جايى
نمىزند، پس استفاده از آن اشكالى ندارد.
.
شهيد كيست؟ : شهيد به معنى خاص كه
احكام ويژه اى دارد به كسانى گفته مىشود كه در ميدان نبرد در راه اسلام به شهادت
رسيده باشند، ولى تمام كسانى كه در راه اداى وظيفه الهى به قتل مىرسند شهيد به
معنى عام هستند و اجر شهيد را دارند.
.
دخل و تصرّف در صندوق صدقات : هرگاه
صندوق متعلّق به موسسه خاصّى نباشد و يا به شما اجازه اين كار را داده باشند
مىتوانيد در آن تصرّف كنيد.
.
ظروف نانو نقره : اگر عرفآ به آن نقره گفته شود
از آن نمىتوان استفاده كرد؛ مگر در حال ضرورت.
.
عقيقه : (قربانى كردن گوسفند و
مانند آن براى فرزند) براى كسى كه توانايى دارد مستحبّ موكّد است.تقسيم و طبخ آن به
هر صورت باشد مانعى ندارد هرچند در برخى روايات از آبگوشت نام برده شده و بهتر است
پدر و مادر از گوشت آن نخورند. امّا دفن استخوانها دليل روشنى ندارد.
.
عمليّات
استشهادى: هرگاه تنها راه دفاع از اسلام وكشورهاى اسلام و حفظ جان مسلمانان باشد و
راه ديگرى وجود نداشته باشد، عمليّاتى كه در مورد نظامىها انجام مىشود از باب
ضرورت و به مقدار ضرورت جايز است.
.
كمك به گدايانى كه استحقاق آنها روشن نيست :
اين كار اشكالى ندارد، ولى بهتر اين است كه انسان صدقات خود را به كسان يا موسّساتى
بدهد كه اطمينان از مصرف صحيح آن دارد.
.
لطيفههاى قومى : هرگاه باعث ايذا يا
هتك آن اقوام شود حرام است.
.
مالك يارانه : مربوط به كسى است كه هزينههاى
زندگى مانند آب، برق، گاز و... را مىپردازد.
.
مراسم عيد نوروز : اوّلاً در
برخى روايات نوروز عيد مذهبى به شمارمىآمده[1] كه حوادث تاريخى مطلوب
ياپيروزىهايى درآن واقع شده،ولى چون اعتبار اين روايات ثابت نيست نمىتوان
نوروز را به عنوان عيدمذهبى درنظرگرفت امّاعيدملّى ايرانيان وبرخى كشورهاى اسلامى
ديگر است، مانند بسيارى از اعياد كه در ميان اقوام جهان مرسوماست وبدعت
محسوبنمىشود.اساس اين عيدملّى آغازبهار است كه تحوّل مهمّى در عالم طبيعت
وموجودات به وجود مىآيد.
ثانياً به سبب اين عيد سنّتهاى حسنه و كارهاى
پسنديدهاى، از جمله: دعا و توجّه به خداوند در آغاز سال، صله رحم، كنار گذاشتن
كدورتها، نظافت، مسافرت و تجديد قوا براى انجام دادن كار بهتر، كمك به نيازمندان
در هفته احسان و نيكوكارى ومانند آن انجام مىشود كه آثار مثبتى دارد و از نظر
اسلام مطلوب است. ولى بايد از آميخته شدن اين امور مثبت با خرافات و گناهان خوددارى
كرد، از جمله شب چهارشنبه سورى است كه هيچ مدركى براى آن نيست و تفاوتى با ساير
چهارشنبهها ندارد و هر سال ضايعات فراوانى مانند نقص در بدن يا آسيب رسيدن به
بيماران قلبى و عصبى و زنان باردار به وجود مىآيد كه نمىتوان اينها را ناديده
گرفت و گفت اين مراسم جزءِ آداب نياكان است، زيرا مصداق سخن مشركان در آيه شريفه
(وَكَذلِکَ مَا أَرْسَلْناَ مِنْ قَبْلِکَ فِى قَرْيَةٍ مِنْ
نَذِيرٍ إِلاَّ قالَ مُتْرَفُوها إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلَى أُمَّةٍ وَ إِنَّا
عَلَى آثارِهِمْ مُقْتَدُون)[2] خواهد شد. و پريدن از روى آتش و تبادل
سرخى وزردى و امثال آن قطعاً از خرافات است. همچنين روز سيزدهم فروردين كه مىتواند
آثار مثبتى، از جمله گردش در طبيعت و ديدن آثار عظيم خلقت خداوند و تفريح سالم
داشته باشد و نبايد آن را با خرافاتى از جمله نحس دانستن آن و پايمال كردن زراعت
مردم به اين بهانه و ارتكاب گناهان آلوده كرد. با توجّه به نكات ذكر شده بايد
اعتدال را در مورد اين عيد در نظر گرفت؛ از طرفى نبايد آن را بهطور كامل نفى كرد
زيرا آثار مثبت فراوانى دارد و نه هر چيز را كه به نام عيد نوروز انجام مىشود
پذيرفت.
(وَكَذلِکَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا
شُهَداءَ عَلَى النَّاس).[3]
.
نامگذارى دختران به «الهه» و پسران به
«رحمان» و«رحيم» : نام الهه را بايد عوض كنند ولى رحمان و رحيم اشكالى ندارد، امّا
بهتر است عبدالرحمان و عبدالرحيم بگذارد.
.
وظيفه طلّاب : آن است كه به خوبى درس
بخوانند، ودرسهاى خود را مباحثه كنند، و در كنار دروس به مطالعه كتابهاى اعتقادى
و تفسيرى و احكام بپردازند، و در حدّ توان به تبليغ دين اشتغال ورزندو با عمل، مردم
را به دين خوشبين سازند.
[1] . شرح اين مطلب را مىتوانيد در كتاب مفاتيح نوين، صفحه 906 به بعد مطالعه كنيد.
[2] . و اين گونه در هيچ شهر و ديارى پيش از تو پيامبر اندرزكنندهاى نفرستاديم مگر اينكهثروتمندان مست و مغرور آن گفتند: «ما پدران خود را بر آيينى يافتيم و به آثار آنان اقتدامىكنيم.» سوره زخرف، آيه 23.
[3] . سوره بقره، آيه :143 همان گونه (كه قبله شما، قبله ميانه است) شما را نيز، اُمّتى ميانه قرار داديم (در حدّ اعتدال) تا بر مردم گواه باشيد.