ابان بن تغلب از امام صادق(عليه السلام) نقل مى كند كه فرمود: آيا فكر مى كنى كه
اگر خداوند چيزى به كسى عطا كرد او را گرامى داشت و اگر از دادن چيزى به كسى امتناع
فرمود او را خوار شمرد؟ نه; اين چنين نيست، بلكه هر مالى، مال خداست كه آن را به
امانت در اختيار انسان قرار مى دهد و به آنها اجازه مى دهد با رعايت اقتصاد و ميانه
روى از آن بخورند يا
بياشامند يا بپوشند و يا ازدواج كنند و يا مركب سوارى تهيه كنند و باقى مانده
دارايى را به مؤمنان نيازمند انفاق كنند و با آن پريشانى ها و مشكلاتشان را برطرف
نمايند. هر كس چنين كند خوردن و آشاميدن و تهيه مركب و ازدواجش حلال است و در غير
اين صورت مرتكب حرام شده است
ـ سپس فرمود: ـ اسراف نكنيد خداوند اسرافكاران را دوست ندارد. آيا چنين فكر مى كنى
كه خداوند كسى را كه مالى در اختيارش قرار داده امينش قرار مى دهد بر اينكه اسبى را
با ده هزار درهم خريدارى كند، در حالى كه اسب بيست درهمى او را كفايت مى كند... .
آن گاه اين آيه را تلاوت فرمود: (وَلاَ تُسْرِفُوا إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ
الْمُسْرِفِينَ).(1)
(1) . انعام، آيه 141; بحارالانوار، ج 72، ص 305، ح 6.