همان گونه كه اخلاق در مجموعه شريعت و احكام اسلامى تنيده شده، با مسائل اقتصادى
اسلام نيز پيوند محكمى خورده است.
مسلمانى كه پا به عرصه مسائل اقتصادى مى گذارد، هم در مرحله توليد، و هم داد و ستد
و هم در مرحله مصرف بايد اخلاق را مراعات كند. او آزاد نيست كه هرگونه خواست توليد
كند و به هر شيوه اى خواست داد و ستد نمايد و به هر صورتى كه مايل بود مصرف كند،
بلكه بايد اخلاق را ـ اعم از الزامى و غير الزامى ـ بر اين تكاپوها حاكم سازد.
به بيان ديگر او آزاد است كه به شكل معقول و هماهنگ با اصول اخلاقى از اموال خود و
از نعمت هايى كه خدا در اختيار او قرار داده است، بهره گيرى نمايد.