پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله)مى فرمايد: «من فتح على
نفسه بابَ مسألة فتح الله عليه سبعين باباً من الفقر لا يسدّ أدناها شىء; كسى كه
عفاف را كنار گذارد و از مردم تقاضاى كمك كند، خداوند بر روى او هفتاد باب فقر را
مى گشايد و هيچ چيز نمى تواند كمترين آنها را ببندد».(1) در روايات از سؤال كردن و
دست نياز به سوى مردم دراز نمودن، شديداً نهى(2) و به اغنيا توصيه شده قبل از
تقاضاى نيازمندان، به آنان كمك كنند، تا به اين كار خو نگيرند و ذلت سؤال در صورت
هاى آنان ديده نشود.(3) نيز يكى از بهترين سجاياى اخلاقى، روحيه استغنا شمرده شده
است.(4)
(1) . وسائل الشيعه، ج 6، ص 306، ابواب الصدقة، باب 31، ح 8. در كنز العمال (ج 6، ص 506) آمده است: «لا يفتح عبد باب مسألة إلاّ فتح الله عليه باب فقر». (2) . وسائل الشيعه، ج 6، ص 305-307 . (3) . بحارالانوار، ج 75، ص 113 ; صحيفه سجاديه، دعاء 26 . (4) . ر.ك: كافى، ج 2، ص 148 و 149 ; كنز العمال، ج 3، ص 403 .