نتيجه:
قرارداد تمليك زمانى (Time Sharing) چندگونه قابل تصور بوده و صحيح است.
1. گاهى بيع زمانى از مصاديق بيع مشاع پس از تقسيم سهام مشترك بر اساس اجزاء زمانى است (مهايات) كه با شرط التزام به تقسيم زمانى در ضمن يك عقد لازم، غير قابل فسخ خواهد بود.
2. گاهى بيع زمانى توسط مالك كل عين صورت مى گيرد كه در اين صورت با فرض پذيرش ملكيت مقيد به زمان از نظر شرعى، بيع زمانى از مصاديق بيع متعارف است كه در آن تمليك به صورت دائمى است; اما ملك به صورت مقيد به زمان، در طول زمان و در موعد مقرر خود، تجديد پيدا مى كند. نيز مى توان بيع زمانى را در فرض مذكور در قالب صلح و يا قراردادهاى ديگر عقلايى نيز انجام داد.