سال 2008 در حالى به پايان مى رسد كه شكست اقتصاد سرمايه دارى و ركود اقتصادى و ورشكسته شدن بانك هاى بزرگ آمريكا و برخى از كشورهاى غربى و كاهش رشد اقتصادى بر جهان حاكم شده است.
«دولت بوش براى نجات اقتصاد كشور 700 ميليارد دلار كمك را تصويب كرد; امّا با اين حال، بحران عميق تر شد و شاخص بورس ها كاهش يافت.
به گفته «آلن گرينسپن» (رئيس سابق بانك مركزى آمريكا) «بحران اخير مالى آمريكا، از نوع بحران هايى است كه هر قرن و يا حدّاكثر هر نيم قرن يك بار اتّفاق مى افتد».
اكنون ديگر همه اقتصادهاى بزرگ از سقوط نظام بانكى آمريكا و آشفتگى وال استريت سهمى برده اند.
بحران مالى آمريكا، غرب را نيز فرا گرفت و همه كشورهاى وابسته به بازار آمريكا را تحت تأثير قرار داد.
بر اساس گزارش ها، سقوط وحشتناكى در انتظار نرخ رشد اقتصادى در آمريكاست، به طورى كه در پايان سال 2008 نرخ رشد به 5/5 درصد و در پايان سال آينده ميلادى (2009) به 1 درصد كاهش خواهد يافت».(1)
كارشناسان اقتصادى آمريكا، بحران بازارهاى مالى اين كشور را نوعى شكست براى نظام سرمايه دارى تلقى كردند و گفتند، اين بحران مسير نظام سرمايه دارى آمريكايى را تغيير خواهد داد.(2)
(1) . خبرگزارى فارس 20/7/87 (www.farsnews.com).
(2) . همان، 12/9/87. در اين گزارش به طور مشروح مطالبى پيرامون همين بحث از اقتصاددانان آمريكايى نقل شده است.
