یکی از مهمترین بخشهای مغز «مخ» میباشد که مرکز هوش و اراده و شعور و حافظه است و بسیاری از عکس العمل های روحی مانند خشم و ترس و امثال آنها به آن مربوط است. بنابراین برای فهم و درک مطالب و بخاطر آوردن حوادثی که در گذشته اتفاق افتاده باید دست بدامن مخ شد.

قابل توجه اینست که اگر مخ جانوری را بردارند نمی میرد و در صورتیکه سایر دستگاههای عصبی او سالم باشد میتواند تا مدتی زنده بماند ولی فهم و شعور را برای درک مطالب بکلی از دست خواهد داد.

این موضوع را روی کبوتر و سگ آزمایش کرده اند. باین ترتیب که مخ کبوتری را برداشتن و تا مدتی زنده بود، اما بیچاره اگر دانه جلوش می ریختند تشخیص نمیداد و نمی خورد اگر چه از گرسنگی بمیرد! و اگر او را به پرواز در میآوردند آنقدر می پرید تا بمانعی برخورد کند و بیافتد!

این آزمایش را درباره سگی نیز انجام دادند و تا 18 ماه زنده بود به وسائلی به او غذا میرسانیدند اما حافظة خود را بکلی از دست داده بود و اشخاصی را که قبلاً کاملاً میشناخت دیگر نمی شناخت و فهم و خشم و ترس را نیز از دست داده بود.

میگویند در یکی از جراحی ها قسمتی از مخ کسی را بر داشتند، شخص مزبور تمام حوادثی را که در چند سال از عمر او اتفاق افتاده بود بکلی از خاطر برده و با تمام کسانی که در این مدت آشنائی پیدا کرده بود اظهار عدم آشنائی میکرد!