انتظار؛ مایه امید شیعه 99/08/26

SiteTitle

صفحه کاربران ویژه - خروج
ورود کاربران ورود کاربران

LoginToSite

SecurityWord:

Username:

Password:

LoginComment LoginComment2 LoginComment3 .
SortBy
 

انتظار؛ مایه امید شیعه 99/08/26

إِنَّا غَيْرُ مُهْمِلِينَ‌ لِمُرَاعَاتِكُمْ وَ لَا نَاسِينَ لِذِكْرِكُمْ

از حضرت ولی عصر عجّل الله تعالی فرجه الشریف وایت است که می فرماید: إِنَّا غَيْرُ مُهْمِلِينَ‌ لِمُرَاعَاتِكُمْ وَ لَا نَاسِينَ لِذِكْرِكُمْ[1]

یعنی ما مراعات کردن شما را فراموش نمی کنیم و به یاد شما هستیم و در پشت پرده ی غیبت از شما مراقبت می کنیم.

معروف این است که انتظار ظهور ولی عصر عجّل الله تعالی فرجه الشریف مایه ی امید است. هر امتی ممکن است نا امید شود ولی شیعه که امیدوار به امامی است که از نظرها غائب است و روزی ظهور می کند نا امید نمی شود.

از فلسفه های انتظار این است که انسان آماده باشد. کسی که انتظار ورود مهمانی را می کشد آماده ی پذیرایی می شود و اگر کسی انتظار رفتن به سفر را داشته باشد برای سفر آماده می گردد. بنا بر این انتظار برای ظهور سبب تربیت و آمادگی جمعیت شیعه است و این یک افتخار بزرگ برای شیعیان محسوب می شود.

کسی که انتظار ظهور یک حکومت جهانی که طرفدار عدالت است را می کشد خود را باید اصلاح کند و در خود آمادگی پذیرش چنین حکومتی را ایجاد نماید. چنین حکومتی دشمنِ بَدان و دوستِ خوبان است بنا بر این انسان اگر بد باشد نمی تواند انتظار حکومتی را بکشد که دشمنِ بَدان است.

منتها در حدیث فوق علاوه بر اینکه ما انتظار آمدن حضرت را می کشیم نکته ی جدیدی وجود دارد و آن این است که آن امامی که پشت پرده ی غیبت است به فکر ما است و ما را مراعات می کند و از یاد نمی برد. لابد برای ما دعا می کند و لابد ما را از عنایات و امدادهای غیبیة بهره مند می سازد. او در مشکلات ما را تنها نمی گذارد و در برابر دشمن ما را رها نمی کند. به همین دلیل گاه پیچیدگی هایی در زندگی انسان ایجاد می شود که هیچ راه حلی برای آن پیدا نمی شود و بعد انسان می بیند مشکلش از جایی که فکرش را نمی کرد حل شد و این نشان می دهد که حضرت به کفر ماست.

البته همان گونه که حضرت ما را فراموش نمی کند ما هم نباید او را فراموش کنیم و این سبب می شود که عنایت حضرت به ما بیشتر شود.

هنگامی که انسان می داند ولیّ و سرپرست دارد موجب می شود هرگز مأیوس نشود و هر قدر در سختی و مشکلات باشد جایی برای مأیوس شدن در او نباید وجود داشته باشد.

البته در این روایت نیامده است که حضرت هنگامی به فکر ما هست که ما هم به فکر او باشیم این روایت مطلق است و در هر صورت حضرت به یاد ماست حتی اگر ما به یاد او نباشیم ولی واضح است که اگر ما هم به یاد حضرت باشیم از عنایات حضرت بیشتر بهره مند می شویم.

 

[1] بحار الانوار، علامه مجلسی، ج53، ص175، ط بیروت.

Peinevesht:
  
    
TarikheEnteshar: « 1399/12/23 »
CommentList
*TextComment
*PaymentSecurityCode http://makarem.ir
CountBazdid : 6220