سومین امام معصوم در سوم یا چهارم شعبان سال چهارم هجرى در شهر مدینه دیده به جهان گشود. او دومین ثمره پیوند فرخنده على(علیه السلام) و حضرت فاطمه دختر پیامبر اسلام(صلی الله علیه واله) بود. حسین بن على در دوران عمر خود به شجاعت و ازادگى و ایستادگى در برابر ظلم و ستم شهرت داشت.
حدود 80 سال پیش و در هشتم شوال وهابیت نادان و تکفیری قبور ایمه بقیع علیهم السلام را ویران و با خاک یکسان کردند.
هشتم شوال تنها روز عزای شیعیان نیست بلکه تمام ملت های مسلمان این روز را بزرگ می دارند.
هشتم شوال روزی است که قبور فرزندان پیامبر اسلام به دست افرادی بیسواد ویران شد.
اینک جاى آن دارد که حال و هواى گروهى که پس از چهل روز بار دیگر به کربلا آمده اند را مجسم کنیم. اینان به مکانى قدم گذاشته اند که با خاطرات تلخ و کوهى از اندوه و غم آنجا را ترک گفتند. جایى که چهل روز پیش پرپر شدن عزیزان خود را مشاهده کردند و با چشمان خود غربت پدران و برادران و عموها و عموزادگان خود را دیدند.
پس از آنکه پیامبر(ص) اسلام رابر ساکنان نجران عرضه کرد، آنها قبول نکردند و قرار بر مباهله شد. پیامبر(ص) با على(ع) و فاطمه(س) و حسن و حسین(ع) پا به میدان مباهله گذاشت؛ اسقف نجران وقتی پیامبر(ص) را با عزیزانش دید گفت من چهره هایى را مى بینم که هرگاه دعا کنند بزرگترین کوهها از جاى کنده شود، فوراً کنده مى شود. بنابراین دست از مباهله برداشتند و به «جزیه» رضایت دادند.
ایشان فرزند حسین بن على(ع) سومین امام شیعیان جهان است که مادرشان «شهر بانویه» و مشهورترین لقبشان «زین العابدین» و «سجاد» است. امام سجادعلیه السلام در سال سى و هشت قمرى دیده به جهان گشود و دوران کودکى خود را در شهر مدینه سپرى کرد. شبراوى عالم اهل سنت مى نويسد: «امام سجاد(ع)، در مدينه با سمّى که به او خورانده شد، از دنيا رحلت نمود»، و ابن صباغ مى نويسد: «آن حضرت را مسموم کردند و آن کسى که به آن حضرت سم داد ولید بن عبدالملک بود آن حضرت را در بقیع در کنار قبر عمویش حسن بن على(ع) دفن کردند. على بن الحسین(ع) بعد از پدرش سى و سه سال زندگى کرد».
انتخابات باید پرشور و دشمن شکن و در عین حال سالم صادقانه و توام با صداقت و راستی باشد کاندیداهای محترم وعده دروغ ندهند دیگران را تخریب نکنند و مردم را نسبت به اینده کشور مایوس و بدبین نکنند.
حجر بن عدى از بزرگان صحابى رسول خدا بود. دانشمندان شیعه و سنى تعبیرات بلندى در عظمت او نقل کرده اند. درباره او نوشته اند وى هر چند از نظر سن و سال از دیگر صحابه رسول خداصلى الله علیه والهکوچک تر بود ولى از نظر عظمت از بزرگان صحابه بود. حاکم نیشابورى در مستدرک از او با عنوان راهب اصحاب محمد یاد کرده است و ابن اثیر در اسدالغابه و ابن حجر عسقلانى در الاصابه از او به عنوان حجر الخیر یاد کرده اند. درباره او امده است که وى مردى عابد بود همیشه با وضو بود و هر گاه وضو مى گرفت نماز مى خواند. ابن عبدالبر در استیعاب و ابن اثیر در اسدالغابه وى را مستجاب الدعوه دانسته اند.
از مجموع روايات صحيح به دست مي آيد که ولادت حضرت فاطمه(س) روز جمعه 20 جمادي الثاني سال پنجم بعثت بوده. سن ایشان هنگام ازدواج 9 سال و پايان عمر شريفش جمادي الثاني سال 11 تقريبا در 18 سالگی است. بنابر این با توجه به روايات، اين قول که ولادت آن بانوى بزرگوار قبل از بعثت بوده، باطل و بدون دليل است.
مرحوم علامه طباطبایى در تفسیر المیزان مى فرماید: عکوف و اعتکاف به معناى ملازم شدن است. و اعتکاف در جایى عبارت است از ماندن در آن به طورى که از آن خارج نشود. و اعتکاف عبادت مخصوصى است که از جمله احکام آن ماندن در مسجد و بیرون نیامدن از آن مگر از روى احتیاج و روزه گرفتن مى باشد.
ابو جعفر محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی رازی م 329 ق یکی از بزرگترین و مهمترین محدثان و دانشمندان شیعه می باشد که نویسنده کتاب کافی نخستین کتاب از کتب اربعه حدیثی و فقهی شیعه است. او در دوران غیبت صغری امام عصر ارواحنا فداه در روستای کلین که امروز از توابع حسن اباد شهر ری است به دنیا امد.
برترین همسر پیامبرصلی الله علیه و اله خدیجه کبرى مادر حضرت زهراسلام الله علیها می باشد چرا که حضرت خدیجه نخستین زنى بود که به پیامبرصلی الله علیه و اله ایمان اورد و نماز خواند و در اسلام از راویان اخبار و احادیث وحى و نبوت بود خدیجه بهترین انیس پیغمبرصلى الله علیه و اله و قویترین مددکار روز سختى بود او در شداید و دشواریهاى اسلام موجب تسلى خاطر پیغمبر گردید و از بذل مال خود دریغ نمى داشت و با ان قدرت مالى و شهرت مقامى که داشت با زجر و تهدید و تبعید اطرافیان نسبت به شوهر ساخت و لذا رسول خدا بسیار او را دوست مى داشت. خدیجه با این صفات عالى در اسمان ستاره درخشانى شد و چشم همه زنان به وجود او روشن بود و به اعتراف تمام فرق اسلامى یک رکن پیشرفت اسلام بر دوش خدیجه قرارداشت و به همین جهت به حق لقب ام المومنین به خود گرفت.
